Vetkoek kombuis & vriende - deur Johan Obbes

Vetkoek kombuis & Vriende


Eerstens ’n groot dankie van Stef Bos en sy kantoor vir julle positiewe terug voering oor laas week se resensie! Hou asb. aan met lees. Ons love jou Afrikaas. ;-)

Terug na die hede. Vandag is ek regtig in twee geskeur om eintlik die waarheid en niks anders as die waarheid te vertel van wat alles met ons vetkoek aand gebeur het nie...maar al die staaltjies mag dalk net geveinsde lesers aanstoot gee en dan dink ek gaan dit wragtag ’n einde hê soos “So help me God”, want koek en koekies het ’n heel nuwe betekenis gekry met ons laaste kook episode. Maar ek is mos ’n kerk mens so ek gaan my ordentlik hou. Gumbaja my Lord, Gumbaja!

Hmmm so nou wonder jy seker wat ons geëet het. De Wyk se hart het gehunker na die Andries Pretorius dae (sy voortrekker voorvader...onthou syne het gebid en myne het gesteel – ja ons kan nie familie kies nie) en sy siel het toe gaan rus op ’n Vetkoek resep van Tannie Joey op pg. 231 - Knuppeldik aan Koningskos - en soos net ’n voortrekker in Khaki klere en leer skoen kan protesteer vir volk en vaderland, verseg hy teen my wat wou afval kook, soos ’n steeks donkie en daar val die lot op Vetkoek bak.

Die vriende begin arriveer vanaf kunstenaars, film makers tot bedienings werkers en De Wyk is vlytig in ons miniatuur kombuis besig om beskuit te knie soos ’n nuwe biduur suster net voor die jaarlikse kerk basaar. Die meel lê op die grond en die konsentrasie breed op sy voorkop maar knie word daar geknie. Aanvanklik het ons die spulletjie verdubbel (wel dit was die intensie) om meer te mense te voed want die resep sê nie hoeveel vetkoeke mens uit die beslag kan kry nie en daar raak die spulletjie effe loperig. Maar niks wat Bokomo nie kan uitsorteer nie en gou kry ons die spulletjie styf. Hou vas!

Die deeg word toe vir 50 minute in die skottel gelos om te rys waarna dit in 16 bolletjies gerol is om op die kombuis werksblad uit gepak te word en dan verder individueel te rys. So bedek ons toe die besigheid met ‘n plastieksak sodat die hitte die gistings proses aanhelp en terwyl die stuk sak hierdie menigte van sonde bedek, gaan maak ons seker dat die gaste se glase darem nie leeg is nie, want op ons kombuis muur staan mos breed geskryf dat “Dis nie ’n skande om arm te wees nie, net fokken ongemaklik”. So ons wil nou nie hê die gaste moet ongemaklik wees nie en vertoef toe maar in die sitkamer eerder as in die kombuis. Ons kombuis muur het ’n palet geword waar vriende met Whiteboard markers kan skryf op die teëls en dus het ons gereeld nuwe wyshede wat ons mee kan spog en maak asof ons dit uitgedink het.

Wat ons toe nie weet nie is dat die koeke begin te groei soos iets uit ’n “Gost Busters “ fliek uit en toe ek en De Wyk weer in die kombuis kom trek die spulletjie al bo-oor die wasmasjien! Gelukkig stress ons nie, want ons twee was darem al 1 bottel Pinotage sterk en gooi toe net wit tande vir die gaste dat hulle niks agterkom nie, soos iemand wat gepoep het in die kerk en nie sy bedrieglike maag wil verraai met die dooie reuk nie.

Nie lank nie of ons trek los en begin vetkoek te bak soos net voortrekker bloed dit kan doen en daar kom ons te voorskyn met 16 goudgeel warm vetkoeke! Die vlytigheid stop toe nie hier nie en De Wyk spring los deur twee vulsels aanmekaar te klop, ’n Knoffel Maalvleis en ’n Thai Chicken Curry met Amandels in sommer so uit sy kop uit gedink. Die mense het gekuier, die staaltjies het gevloei, die lag was uit die maag uit en na ’n “verleidelike” nagereg van Chocolate Roomys en “short” cakes biscuits weet ons nou...so this is how the cookie crumbles, of soos mens in Afrikaans sal sê “Dis nou hoe die boerewors buig”.

Bestandele:

500 mℓ Lou water (2k)

2 t Suiker

2 t Droë gis, gelyk - ek vermoed die woord gelyk bedoel die lepels moet gelyk wees?

250 mℓ (5 x) meelblom (5k) – ons was effe verward met al die “5e” en het maar net 5 koppies meelblom gebruik

10 mℓ Sout

25 mℓ Olie (2e) – ons het die olie vervang met regte plaasbotter wat ’n heerlike smaak gegee het

Metode:

Roer suiker in lou water en gooi gis by. Laat rys tot gis bo dryf. (was nie seker van die proses nie maar het maar net voorgegaan). Sif meelblom en sout saam. Voeg olie by gis, meng moet meelblom en knie goed. Laat rys vir 50 minute. Maak op in vetkoeke. Plaas op gesmeerde blad. Sit plastiek oor en laat weer vir 20 minute rys. (onthou om darem so ogie oor die spulletjie te hou so nie gaan jy ook nou nog vetkoek deeg uit jou was masjien skep soos ons hier in Welgemeend straat) Bak in warm olie tot bruin.

Die vetkoek was regtig lekker en ek sal dit enige tyd weer doen. Wat ons gevind het, is dat as die olie baie warm is word die buitekant van die koek gou gaar en die binnekant bly rou. Hou jou olie dus middelmatig. Ons vetkoek het nie juis ’n gat in die middel gelos vir die vulsel nie maar ek is seker dis iets wat met oefening kom.

BAIE BAIE DANKIE, VIR AL JULLE ONDERSTEUNING. ONS HET AL OOR DIE 830 HITS NET VIR Julie MAAND EN DIE SOUT & TIEMIE BLOG GROEI DANKSY JULLE LIEFDE VIR AFRIKAANS EN BEREIDHEID OM TE LAG VIR NONSENS PRAAT.

Stef Bos, 'n Boer, 'n Klootsak en die liefde! - deur Johan Obbes

Stef Bos, ’n Boer, ’n Klootsak en die liefde!


Na aanloop van laas week se ervaring waar ek ’n beskermings geskenkie gekry het vir my “Piesangs” by my Hollandse vriendin is ek jou wragtag weer hierdie week by die Hollanders en julle dink seker nou dat ons op die trant van die sokker voort neuk en volgende week iets Spaans gaan doen...Uh nou nie juis nie, maar dalk is dit tyd vir ’n paellatjie volgende week om net bietjie balans in ons spulletjie te bring. O’ en in verband met my nuwe “Piesang” geskenkie...baie dankie vir al die terug voering... ek het nog nooit ’n piesang met soveel aftrek gehad nie.

Vir eers, moet ek terug na my Hollandse fassinasie...Stef Bos, ’n kunstenaar wat diep is. Ja, die Vader alleen weet die man is dieper as Kimberley se gat maar ’n vertoning deur hierdie “Afrikaas” (Sy eie woorde vir ’n Kaaskop wat al gedeetelik Afrikaans praat) is opreg ’n ervaring wat elke mens moet geniet. Tot en met Donderdag aand het ek nog net na Stef se musiek geluister as ek myself in ’n kreatiwiteit wil inforseer soos ’n paar nommer 36 boude in ’n 32 hipstertjie... nie dat ek ’n eet probleem het nie. (Personal Note...onthou confession vir al my leuens hierdie week)

So arriveer ek gepantser teen die koue motreën soos Paris Hilton op soek na ’n dagga zol in Hillbrow, saam met De Wyk en Fred by “Die Boer” Restaurant & Teater in Durbanville en gaan plak saam met vriende, sommige nuut en ander al 10 jaar in my hart in hierdie vlekkie nostalgie gedrapeer met rooi fluweel. Voor ek voortgaan moet ek eers net iets verduidelik. “Die Boer” het niks te doen met ’n wit mense benaming, Veldfokus” hemde of ’n Julius Malema refrein nie. Dis ’n teater wat gefokus is op die genot, waardering en ontwikkeling van kunstenaars wat grotendeels in Afrikaans optree, maar nie uitsluitlik nie. Die ambience binne is “rustic” met oop houtbalke in die dak, rooi fluweel gedrapeerde verhoog, Aga koolstoof in die hoek, tafeltjies wat se hout blaaie lyk of dit in ’n skuur geflans is met memorabilia oral oor wat heel moontlik ’n boek kon skryf oor al die legendes wat hier opgetree het. Dis tipies kabaret, nostalgie met ’n koeksister flair, ’n Karoo verlange en ’n rooiwyn welkom.

Een blik na die spyskaart en ek het geen oortuiging nodig gehad om weer na “Die Boer” terug te kom nie. Die porsies is groot. Prys God op die spot! ...nie dat ek ’n eet probleem het nie. (onthou die confession Johan, confession) Hulle spyskaart is uiteenlopend en definitief die prys werd. Vanaf R30 – R130 vir ’n maaltyd het my mangels verstrengel geraak in ’n histerie toe my bord “Boere Pasta” verskyn met biltong, ham, tamatie, gerookte kaasworsies in ’n room sous met Parmesan.

Die vertoning was opreg, intens en ongelooflik snaaks met Stef se reguit praat. Van ’n “Klootsak” (poephol in Hollands... ja ek het ook gedog dis iets wat neig tot Tannie Joey se skaap peertjies resep) tot ’n “Botsmus” het ons in die Kaaskop se psige gedeel, die storie oor sy eersgeborene seun...en sy frases oor sy lewe...”Mense wat jy voor lief is neem jy altyd mit op die verhoog”. “Elke stukkie van my liggaam is van my mense wat voor my geleef het...en as jy kak aanjaag kan jy dit sommer op hulle blameer”. Sy musiek is eerlik, misterieus, oorspronklik, poëties en ’n absolute palet van woorde. Ons het gelag, tot ons skree en met tye stil geword en daai “rots” bewustheid weer ervaar van daai deeltjie in jou siel wat skree “Ek wil liefhê”. Sy musiek het my laat dink, laat verlang maar merendeels ...my geïnspireer om te leef, leef, leef.

Die aand het my laat onthou dat die lewe is te kort vir cheap rooi wyn, Calvinistiese guilt trips en ’n hart sonder liefde. As jy nog nie “Die Boer” besoek het of selfs Stef se musiek in die hande gekry het nie...maak ’n plan! Hulle albei se links is hier bo.

My piesang kry beskerming. - deur Johan Obbes

My Piesang kry beskerming!


Freak eers uit, haal asem in ’n bruin papier sak en dan sit jy en eet maar solank ’n chocolate om te herstel van die skok. Of maak soos my ma en drink twee gemmertjies om te herstel (of voor te berei vir moontlike traumas) van die skok. Eks ernstig. Ek het beskerming gekry vir my piesang. Wag laat ek verduidelik want ek sien nou al stroom mense met vuur fakkels op pad na my brandstapel. My Hollandse vriendin Sytske het al lankal gesê dat sy vir my ’n geskenk saam gebring het van haar onlangse kuier by die huis. So op die blydskap van Holland se oorwinning in die sokker huppel ek gister na haar kantoor om vir poppie te gaan kry vir ’n koffie.

Skaars binne, kom sy met ’’n speelse gilletjie en baie stoute glimlag tot stilstand en roep kinderlik uit! “Johan Ik heb jou geskenk hierso”. Sytske gooi deesdae ‘n mengsel van Afrikaans en Nederlands want haar Afrikaans is al baie goed, maar so nou en dan kom daar nog ’n woord deur wat klink soos ’n Kaapse conversation tussen twee bergies wat mekaar se ma’s vloek na ’n stryd oor ’n papsak, maar ons ken al heel goed die verskil tussen die twee variasies wanneer sy gewoonweg praat en wanneer die emosie in ’’n effense drif deurkom.

“Ik heb dit niet toegedraai, because it is a weird shape”. Sy druk haar hand in ’n rugsak en stop. O liewe Here ek wil amper nie raai wat daar gaan uitkom nie, want meisie het sendings werk in die Rooilig Distrik in Amsterdam gedoen en ken natuurlik al my skandes...so hier mag dalk net ’n skok kom tussen haar ervarings en my skandes. “Je moet raai wat is dit”. Haar gesiggie blink. “Stroopwafels!” roep ek uit “Nee,” lag sy. Ja, my gedagtes neuk mos maar altyd kos se kant toe. “Kaas!”...ek is amper te bang om te weet wat dit regtig is, maar ek raai verwoed voort. “Nee, man”...sy lag uit haar maag uit. ”uhmmm klompe?” (Ok dan ten minste kos en klere...my brein moet iewers in ’n mate van heiligheid tot ruste kom. Ek kan mos nie nou ’n Psalm begin sing nie)

Sy lag uit haar maag uit en kom te voorskyn met ’’n moerse geel plastiek piesang. Nee, nie moerse soos in “Johan-wil-net-vloek-nie”...moerse soos in ’n 30cm lange plastiek piesang. My oë rek! “O, Vader vrou waarvoor is die ding”. Ek weet amper nie waar om te vat en waar om te los nie. Ons staan immers in die kerk kantoor. “Dis ’n houer vir jou piesang om te sorg dit nie squash nie. Nou kan je jou piesang heeldag vars hou”. Die piesang is ‘n kos blikkie in die vorm van ’n “groot” piesang wat jy gebruik om ’n piesang (vrug) saam met jou te neem en dit veilig en vars te hou teen alle “druk” van buite. Teen die tyd is ek en Sytske histeries soos twee tieners by ’n Kurt Darren konsert op Warrenton.

De Wyk is George en ek soek ’n fotograaf om my piesang af te neem. Ek los ’n boodskap op Hannes se foon en kry ’n mail die volgende dag. “Wat se piesang is dit wat ek moet afneem? Is dit nou weer iets te doen met jou HIV counselling klasse?“ Toe nou nie, maar ek dog ek moes dit met julle deel, want honestly...hoe baie kry jy ’n plastiek piesang kosblikkie wat jou piesang vars hou.

Sytske jy rock! Sokker of geen sokker...jy maak die Kaap Hollands!

Kerriehoender en die ... handige brandslang - deur Johan Obbes

Kerriehoender (p156) en die “handige” brandslang...

Op ’n Woensdag aand kom De Wyk en ek moeg en moerig by Tannie Joey Pienaar se Kerriehoender af op p156, van ons immer gewilde “Knuppeldik aan Koningskos” kookboek. Teen die tyd het ons al heel bedrewe geraak in ons poging om te “reconnect” met ons Afrikaanse boere herkoms. Wel, ...De Wyk sin ten minste. Dalk moet ek verduidelik. De Wyk is nou regtig nie van hier nie...nee moet hom asseblief nie miskyk nie... die kind is gestuur! Hy is ’n direkte afstammeling van Andries Pretorius wat mos nou weer iets gedoen het in die geskiedenis...beide van ons is nie te seker wat dit was nie maar ons is albei vas oortuig sy oorle’ grootjie-Pretorius se gebed het die deurslag gegee by Bloedrivier. HOU VAS!

My afstammelinge ...wel dis nou ’n ander saak. Ek is ’n Hollander en my Obbes familie is nog nie 100 jaar in Suid-Afrika nie en so vêr ek weet het my voorvader “Jan Haljemal” sy brood en botter verdien as seerower...maar is namate gevang (Duidelik was hy nie op die Somaliese kuslyn nie) en verban deur die koning uit Holland uit as gevolg van sy “buitemuurse aktiwiteite”. So De Wyk se voorouers het gebid en myne het gesteel. (Hmmm ek wonder of die Here dalk vir my iets wou sê deur ons twee woonstel maats te maak!? )

Terug na die Kerriehoender...wat absoluut tong-op-die-grond-soet-suur-watertand lekker was! Ag, Tannie Joey jy het my hart gesteel met hierdie resep.

Die voorbereidings tyd was effe lank maar dit was die gewag werd. Natuurlik kan dit ook wees dat die wag tyd lank was as gevolg van die spatseltjie Cabernet wat die deurbraak gebring het. Vriend Fred “graphic designer” het kom sorg dat ons darem beloon word met die dop stelsel...ons regte rasie leier wat jou nooit sal teleurstel met enigiets onder R24,65 nie. Weereens my leuse...twee bottels wyn is nodig om hierdie reseppie ’n sukses te maak...jy kan steeds daarna besluit of jy enige wyn in die kos wil gooi al dan nie...en mense ASSEBLIEF! ASSEBLIEF! Die lewe is te kort vir skuld gevoelens en slegte wyn! Koop ordentlike goed. Geen papsak en niks onder R24,70 nie. Alles bo dit is aanvaarbaar. (Gaan loer bietjie na Fred se website – www.fredviljoen.com) 

BESTANDELE:

1 hoender (ons het sommer ’n braai pak gekry en met die stukke gewerk)
suurlemoensap (hmm ...ons wou die “Suurlemoen in die hoender se poephol” effek weer verkry en het ongelukkig ’n hele suurlemoen in skywe gesny en in die spulletjie ingesit. Moet dit liewer nie doen nie, want die spulletjie het effe suur uitgekom van ons twee se vlytigheid)
50 g koekmeel blom
25 mℓ kerriepoeier (ja dit was die een versoeking vir hierdie Kapenaar om nie sommer ekstra Masala ook by te gooi nie...ek het geswig...die Masala is sommer by gemoer met mening)
25 mℓ suiker
5 mℓ sout
Knypie peper
1 pakkie sampioensop poeier (moet tog nou net nie weigh-less goed vat nie...as jy gaan ryk kos kook moet jy belê in die oortreding en doen dit ordentlik...vat die vetmaak goeters)
400 mℓ koue water
125 mℓ tamatie sous
50 mℓ blatjang (Mrs. Balls en niks minder nie...dis einde van die maand so jy hoef nie te skimp nie)
50 mℓ Worcestersous

METODE:

Was hoender en droog af. Sny in porsies en bedruip met suurlemoensap. Meng koekmeelblom, kerriepoeier, suiker, sout en peper. (Ja, gooi jou Masalatjie ook hierso by en celebrate jou Capie Status)
Rol hoenderporsies in meelmengsel tot goed bedek. Plaas in ’n oondskottel met ’n deksel en laat ’n halfuur staan. Meng soppoeier, water, tamatiesous, blatjang en Worcestersous. Gooi mengsel oor hoenderporsies. Sit deksel op, plaas in oond en bak op 180 C (350F) vir ’n uur of totdat vleis sag is, bedruip af en toe met sous waarin die hoender bak.

- Vreemd genoeg het die boek nie hierdie keer gepraat van ’n “Vuurvaste Oondskottel” soos by die vorige resepte nie. Ek en De Wyk het dus nie hierdie keer laat spaander om ’n brandblusser by die bure te gaan leen nie maar het met blye galme besef dat daar reeds ’n baie handige brandslang opgerol is ...reg teen die muur aan die buitekant van ons kombuis venster is! PRYS PRYS! Wel, die ontdekking is gemaak nadat ons met ’n donderwolk bo ons koppe die brandslang wou gebruik om ’n ongeskikte buurvrou nat te spuit...maar ons Skuld Gevulde Calvinistiese agtergronde het ons besweer. Tog moet ek dit noem...ek dink elke woonstel blok het een, op die platteland sou ons dalk gepraat het van die voor vatter by die koeksister tafel, maar ek dink my ma sou bloot gesê het “Ag, die bleddie vrou is sommer orig”. Maar ons sit met ’n self aangestelde, “Hoofdogter” in ons woonstel blok. Die een wat altyd kla by die buurt vergaderings, oor die geraas wat 1 minute 33 sekondes na die afsny punt steeds aangehou het, die een wat kla dat haar katjie nie veilig voel met die nuwe Maltese poedel in die jaart nie...en die een wat op my en De Wyk gal af gegaan het oor sy kar nie binne 5 meter van haar garage af geparkeer mag word nie. Ja, die hoof dogters bly nie net op die skool banke nie! Poppie daai brandslang loer vir jou!@

Maar terug by die kokery moet ek byvoeg...Tannie Joey Pienaar...jy het ’n versteekte wenner in die boek wat ons ontdek het! AARTAPPELKOEKIES (p 171) ...met kaas in!

BESTANDELE:

2 medium aartappels
12,5 mℓ koekmeel blom (1 e) – nee ek weet nie hoekom dit ’n “punt 5” het nie...maak maar soos Tannie Joey sê in die boek.
1 eier geklits
5 mℓ sout (1 t)
40 g kaas, gerasper (100 mℓ of ¾ koppie) – Ag, vader vat tog net cheddar! Ja, dis nie maats met jou love handles nie...maar trust my...dis heerlik!

METODE:

Skrop, skil en rasper (of neuk dit plat...maak nie saak nie) die aartappels en meng met die ander bestanddele. Verhit ’n klein bietjie olie of vet in ’n pan en braai lepels vol van die mengsel totdat die koekies aan albei kante ligbruin is.

- ’n Aanbeveling van ons af. Eksperimenteer met verskillende speserye in hierdie spulletjie. Cajun Spices, Roosmaryn soute ens.

Die finale smaak was uitstaande en ons het soet wortels saam met alles gemaak wat die smaak fantasties gekomplimenteer het. So het nog ’n SOUT&tiemie aand geëindig met myself en De Wyk in ’n stille beswyming en boepense wat staan soos ’n klein hondjie sin wat gedog het dat hy nooit weer kos gaan sien nie.

Tannie Joey jou sterretjie skyn nog helder...Mwah!